 |
| พะเนินทุ่ง อช.แก่งกระจาน เพชรบุรี |
I was like..Oh..shit! There are more stories in me that need to be acknowledged and accepted! ยังมีได้อีกก...
ปีที่แล้ว ฉันรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรงกับครูทางจิตวิญญาณของฉัน เสียใจอย่างยิ่ง เสียใจระดับที่ไม่ Explode แต่มัน Implode อยู่ภายใน ตัวเรื่องเองมันเล็กน้อยมาก แต่ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีพื้นที่จะยืน Groundless เคว้ง ฉันมักแทนที่การใคร่ครวญด้วยการกระทำ เพื่อให้รู้สึกว่าได้ทำ and keep myself busy ก็หาครูใหม่ ดีที่ไม่พบ แต่ได้ Clue ว่าก็แกนั่นแหละ ครูตัวเอง
(ส่งบล็อคนี้ให้ครูคนนี้อ่าน ได้ตอบกลับมาว่า... ครูจริงๆ คือการฝึกฝนเคี่ยวกรำตนเองนั่นแหละ เออ..แสดงว่ามาถูกทางละ)
ระยะนี้ กับเพื่อนที่ฉันนับถือมากคนหนึ่ง ฉันก็มีความขัดแย้งกับเค้าอีก จักรวาลส่งเพื่อนคนนี้มาให้ฉัน ตรงข้ามกับฉันทุกอย่าง ฉันไม่ดื่มเลย เพื่อนดื่มทุกวัน ฉันไม่สูบบุหรี่ เพื่อนสูบ ฉันนอนก่อนสี่ทุ่ม เพื่อนนอนตีสอง ฉันไม่นิยมนั่งคุย Hangout แต่เพื่อนชอบปารตึ้สังสรรค์ ฉันพูดขวานผ่าซาก เพื่อนเป็น yes man รู้จักใช้คำพูด ฉันทำอะไรเร็ว เค้าช้า ชอบมีตัวเลือกเยอะ
แต่เราก็มี common ground คือ เรื่องการเรียนรู้จักตัวเอง การเอื้อประโยชน์ให้คนอื่นให้รู้จักตัวเอง
สไตล์การทำงานของเราไม่ตรงกัน ความไม่พอใจคุกรุ่นมาหลายวัน ฉันเขียนจดหมายถึงเค้า ระบาย เค้าโกรธว่าฉันตัดสิน ด่วนสรุป พอได้คุยกัน ฉันได้รู้ว่า...ที่ฉันเป็น High achiever ไม่ใช่เพราะอยากสำเร็จ แต่อยากได้ Trust ทั้งจากคนอื่น และอยากได้การยืนยันว่าฉันเชื่อถือในตนเองได้
ฉันเพิ่งตระหนักว่า Trust เป็นปมฉันตอนโดนเพื่อนถาม ถามแล้วตอบได้เลยด้วย ไม่ต้องคิดนาน มันคงใกล้ใจมาก เพราะเด็กๆ แม่มักสัญญาว่าจะพาเราไปนั่นไปนี่ ถึงเวลาก็สาย ถ้าไม่สายก็ไม่ไป ฉันเสียใจ/ผิดหวังที่รักแรกของฉันมีคำพูดที่เชื่อถือไม่ได้ ฉันไม่เคยเชื่อแม่เลยเวลาแม่สัญญาว่าจะทำอะไร ก็ฟัง แต่ไม่เอาตัวเองไปผูกกับแผนของแม่ (พอโต ก็รับรู้ด้วยเหตุผลว่าคนกำลังสร้างเนื้อสร้างตัว แต่... a big but ตอนเด็กจนถึงตอนนี้ก็ยังคิดว่าแม่เห็นงานสำคัญกว่าเรา)
ดังนั้น Trust จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับฉันมาก ฉันไม่สัญญามั่วๆ ถ้าบอกว่าจะทำให้ คือจะทำให้จริงๆ ยิ่งถ้าเป็นสิ่งที่คนพิเศษให้ทำนี่ ยอมตายทำให้ได้ ถ้าทำไม่สำเร็จ จะหาเหตุผลให้ตัวเองเพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกผิดว่าผิดคำพูด
ฉันชอบบทสนทนานี้ ก็อบมาวางไว้
เพื่อน: เราต่างมี stories that we keep telling ourselves about ourselves and the world, influencing how we see and make meanings from what occurs to us.
ฉัน: ชั้นชอบที่ Chopra quoted Krishnamurti that the ultimate form of wisdom is to watch yourself without thinking. ก็คือภาวนาอ่ะแหละ
เพื่อน: Seeing as it is. But not easy to do. To be free of thoughts and the influences of our past stories.
ฉัน: ใช่ ทำได้ก็คือนิพพาน key สำหรับชั้นคือการพยายามไม่จัดการ ชั้นพุ่ง
เวลา frustrated, I'd like to get rid of it by talking, writing, or venting out to people.
What I did today to you is one example of my inability to be a watcher.
I allowed myself to be driven by thoughts. นี่รู้หมดเลย แต่ทำไม่สำเร็จ
My logical brain can rationalize what it wants to do.
นึกถึงลพ.คำเขียนบอกไม่ให้เอาเหตุเอาผล
เพื่อน: It’s a powerful controlling manager in you with some stories and motivation. It knows ‘why’ things need to be managed quickly.
ฉัน: 555 ใช่ๆ เข้าข้างตัวเอง
เพื่อน: In soul coach two, we’ll talk about these inner influences and getting to know them more closely. It’s my intention to offer this understanding and practical ways to experience it, not just think about it. Embody it and eventually be in control of it; otherwise its influences can be so devastating.
ฉัน: แต่ถึงยังไง มันต้องฝึกอ่ะ และก็มีสติโคตรๆ และก็อดทนนนน ที่จะไม่ทำตามสันดาน and having faith in it. ถ้ามีสติตั้งมั่นจริงๆ มันเห็นความคิด เพียงเราแยกความคิดว่าเป็น what is being observed
เพื่อน: ใช่เรย James Hollis wrote a book called ‘Why good people do bad things’ พอรู้ตัว. การอดทนอาจจะง่ายขึ้น. หรือเข้าใจมากขึ้น
Getting in touch with deeper needs in the ‘pusher’ or ‘controller’ can be quite a revelation and liberating already. But this approach suggests us to observe more than thoughts but moods and the whole behaviors and personality of these inner selves.
ได้ฝึกแยกร่าง. สนุกๆ วิชานี้
This is the first step.
Second is to sense the disowned parts in us that needs to be reclaimed. (ฉันแปล อะไรที่กดๆ ซ่อนๆ ไว้อ่ะ ให้เอาออกมา แล้วก็ยอมรับซะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของเรา ไม่งั้นมันก็จะแอบ manipulate เรา แล้วเราก็จะประหลาดใจในพฤติกรรมบางอย่างของเราเอง)
________________________________________________
ฉันคิดว่าเรียนก็ดี ท้ายที่สุดก็ต้องฝึกสติ ถ้าสติไม่แกร่ง โจทย์มากระทบ และแรงพอ ก็ควักสิ่งที่เรียนขึ้นมาไม่ทันอยู่ดี ส่วนตัว ชั้นต้องฝึกให้ช้าลง คือพอไว แล้วมันสวนเร็ว ต้องหน่วงเวลา คิดช้าๆ ปากหนัก
ถึงจะขี้เกียจฝึก ก็ต้องทำ ไม่มีทางอื่น ไม่งั้นโจทย์ก็กลับมาเดิมๆ มันกลับมาจนกว่าเราจะเรียนรู้
Comments