ช่วงนี้ฟังหนังสือเสียงและ talk ของ David Whyte เพราะ His Highness บอกว่าชอบมาก และได้รับอิทธิพลจากเค้าเยอะ จริงๆ สะดุดตอนที่พี่เค้าใช้กลอนประกอบแผ่นพับของงานหนึ่ง ชื่อ Sometimes
ประเด็นที่โดนใจฉันมากคือเค้าพูดถึงหัวใจสลาย (Heart break) ว่า ถ้าคุณจริงจังกับอะไรบางอย่าง กับใครบางคน ยังไงก็ต้องเจอ เราเลือกรักสิ่งนั้นและคนนั้นเพราะว่ามันจะทำให้เราใจสลาย
And I was like, holy shit!
ขณะที่ฟังก็เห็นด้วยมากๆ ช่วงนั้นมีเรื่องการสอนที่ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคาดการณ์ไว้ รู้สึกเซ็งประหนึ่งอกหัก ชั้นมองว่าตัวเองประหลาดที่เราอกหักได้เพราะนิสิต แต่ก็นึกถึงที่ไวท์พูด ก็ยอมรับและแอบภูมิใจ แสดงว่าชั้นจริงจังกับมันอ่ะสิ
ก่อนหน้านี้ ฉันเคยผิดหวังจากครูทางจิตวิญญาณที่นับถือมากๆ คนหนึ่ง ดูแลกันมา ๘-๙ ปี เป็นโศกนาฎกรรมท้อปสุดในรอบสิบปี ระดับนอนไม่หลับ กินไม่ได้ไปเป็นอาทิตย์ (คือปกติเป็นสายกิน) มันช็อคแบบโดนทุบหัว เบลอไปหลายวัน แต่ก็เหมือน Ice bucket challenge เทน้ำแข็งราด ปลุกให้ตื่น
เป็นบททดสอบการภาวนาที่ได้เรียน ได้ฝึก เราถูกสอนว่าให้เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแบบไม่อินไปกับมัน ดูเหมือนเห็นคนอื่นเป็น ได้ใช้วิธีนี้เลียแผลตัวเอง
ทำแล้วก็ Work ไม่ได้หายปุ๊บในทันที แต่แผลสดกลายเป็นแผลเป็นในเวลาไม่นาน
หลังจากผ่านโจทย์ยาก เราก็กล้ามเนื้อแข็งแรง ไม่ได้กลัวการใจสลาย แต่เรารู้แบบประสบการณ์ตรงว่า อะไรก็เกิดขึ้นได้ อนิจจังกระแทกใจ
ทุกวันนี้ก็ยังพูดคุยกันอยู่ ครูคนนี้ยังคงเป็นคนที่เรานึกถึงเมื่อต้องการคำปรึกษา ต้องการระบาย คือ รู้จักฉันทุกมุม แต่จากเดิมที่เคยขึ้นหิ้งไว้ ลดระดับเป็นคนๆ หนึ่ง ที่ผิดพลาดได้
การได้ยินคำพูดของเดวิด ไวท์ เรื่องใจสลาย เป็นการเตรียมใจ เป็น Reminder ถ้าเราจริงจังและจริงใจกับใคร กับเรื่องใด ใจสลายอีกแน่นอน I suppose it is what makes us human.
And so here we go again...
งวดนี้ กับครูที่ทำให้เราได้รู้จักไวท์ ไม่ดราม่าเท่า เป็นความคาดหวังที่ไม่ตรงกันมากกว่า ได้คุยกัน ฮีก็บอกว่าดีแล้ว จะได้เรียนรู้จากกัน ตอนนั้นชั้นก็ปฎิเสธในใจว่าเอาแบบ smooth เลยได้ไหม แต่ก็รู้แหละว่าไม่มีการเรียนรู้ใดๆ เกิดขึ้นได้ถ้าเราไม่ล้มเหลวก่อน ไม่ว่าจะเป็นงานหรือคน
ในโลจิกกลับกัน ถ้าจะหลีกเลี่ยงการใจสลายโดยสิ้นเชิง เราต้องไม่จริงจังกับอะไรเลย ซึ่งก็จริง แต่ชั้นก็ว่าเราคงไม่ได้เรียนรู้อะไร อยู่ในกรงของตัวเอง
บางที กับบางคน และบางอย่าง เหมือนเราเคยเจอกันมานาน น่าจะก่อนชาตินี้ ที่ชัดๆ คือ โยคะ ชั้นมั่นใจว่าเคยฝึกโยคะในชาติก่อนๆ แน่นอน
กับครูคนนี้ ภาพที่ชั้นเจอเค้าครั้งแรกยังติดตา รู้ว่าติดตาเพราะเมื่อเจอกันอีกคราวหลังๆ ภาพก็ไม่ชัดเท่าครั้งแรก (เล่าให้ฮีฟัง ได้ความว่าฮีจำเรื่องนี้ไม่ได้เลยจ้า)
แต่บางทีชั้นอาจดูหนังมากไป ก็มโนได้ว่าสนิทกัน ก็ต้องดูกันไป We live only in this present moment.
ครูบาอาจารย์บอกไม่ให้เชื่อความคิด
โพสนี้ตลกดี ดู personal และ random มาก
ประเด็นที่โดนใจฉันมากคือเค้าพูดถึงหัวใจสลาย (Heart break) ว่า ถ้าคุณจริงจังกับอะไรบางอย่าง กับใครบางคน ยังไงก็ต้องเจอ เราเลือกรักสิ่งนั้นและคนนั้นเพราะว่ามันจะทำให้เราใจสลาย
And I was like, holy shit!
ขณะที่ฟังก็เห็นด้วยมากๆ ช่วงนั้นมีเรื่องการสอนที่ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคาดการณ์ไว้ รู้สึกเซ็งประหนึ่งอกหัก ชั้นมองว่าตัวเองประหลาดที่เราอกหักได้เพราะนิสิต แต่ก็นึกถึงที่ไวท์พูด ก็ยอมรับและแอบภูมิใจ แสดงว่าชั้นจริงจังกับมันอ่ะสิ
ก่อนหน้านี้ ฉันเคยผิดหวังจากครูทางจิตวิญญาณที่นับถือมากๆ คนหนึ่ง ดูแลกันมา ๘-๙ ปี เป็นโศกนาฎกรรมท้อปสุดในรอบสิบปี ระดับนอนไม่หลับ กินไม่ได้ไปเป็นอาทิตย์ (คือปกติเป็นสายกิน) มันช็อคแบบโดนทุบหัว เบลอไปหลายวัน แต่ก็เหมือน Ice bucket challenge เทน้ำแข็งราด ปลุกให้ตื่น
เป็นบททดสอบการภาวนาที่ได้เรียน ได้ฝึก เราถูกสอนว่าให้เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแบบไม่อินไปกับมัน ดูเหมือนเห็นคนอื่นเป็น ได้ใช้วิธีนี้เลียแผลตัวเอง
ทำแล้วก็ Work ไม่ได้หายปุ๊บในทันที แต่แผลสดกลายเป็นแผลเป็นในเวลาไม่นาน
หลังจากผ่านโจทย์ยาก เราก็กล้ามเนื้อแข็งแรง ไม่ได้กลัวการใจสลาย แต่เรารู้แบบประสบการณ์ตรงว่า อะไรก็เกิดขึ้นได้ อนิจจังกระแทกใจ
ทุกวันนี้ก็ยังพูดคุยกันอยู่ ครูคนนี้ยังคงเป็นคนที่เรานึกถึงเมื่อต้องการคำปรึกษา ต้องการระบาย คือ รู้จักฉันทุกมุม แต่จากเดิมที่เคยขึ้นหิ้งไว้ ลดระดับเป็นคนๆ หนึ่ง ที่ผิดพลาดได้
การได้ยินคำพูดของเดวิด ไวท์ เรื่องใจสลาย เป็นการเตรียมใจ เป็น Reminder ถ้าเราจริงจังและจริงใจกับใคร กับเรื่องใด ใจสลายอีกแน่นอน I suppose it is what makes us human.
And so here we go again...
งวดนี้ กับครูที่ทำให้เราได้รู้จักไวท์ ไม่ดราม่าเท่า เป็นความคาดหวังที่ไม่ตรงกันมากกว่า ได้คุยกัน ฮีก็บอกว่าดีแล้ว จะได้เรียนรู้จากกัน ตอนนั้นชั้นก็ปฎิเสธในใจว่าเอาแบบ smooth เลยได้ไหม แต่ก็รู้แหละว่าไม่มีการเรียนรู้ใดๆ เกิดขึ้นได้ถ้าเราไม่ล้มเหลวก่อน ไม่ว่าจะเป็นงานหรือคน
ในโลจิกกลับกัน ถ้าจะหลีกเลี่ยงการใจสลายโดยสิ้นเชิง เราต้องไม่จริงจังกับอะไรเลย ซึ่งก็จริง แต่ชั้นก็ว่าเราคงไม่ได้เรียนรู้อะไร อยู่ในกรงของตัวเอง
บางที กับบางคน และบางอย่าง เหมือนเราเคยเจอกันมานาน น่าจะก่อนชาตินี้ ที่ชัดๆ คือ โยคะ ชั้นมั่นใจว่าเคยฝึกโยคะในชาติก่อนๆ แน่นอน
กับครูคนนี้ ภาพที่ชั้นเจอเค้าครั้งแรกยังติดตา รู้ว่าติดตาเพราะเมื่อเจอกันอีกคราวหลังๆ ภาพก็ไม่ชัดเท่าครั้งแรก (เล่าให้ฮีฟัง ได้ความว่าฮีจำเรื่องนี้ไม่ได้เลยจ้า)
แต่บางทีชั้นอาจดูหนังมากไป ก็มโนได้ว่าสนิทกัน ก็ต้องดูกันไป We live only in this present moment.
ครูบาอาจารย์บอกไม่ให้เชื่อความคิด
โพสนี้ตลกดี ดู personal และ random มาก
Comments