บทสนทนา

My favorite Marshall Rosenberg's quotes

• Empathy lies in our ability to be present without opinion.
• If the other person's behavior is not in harmony with my own needs, the more I empathize with them and their needs, the more likely I am to get my own needs.
• Intellectual understanding blocks empathy.

Facebook conversation

Y: Do I have to go to some coaching course to be able to speak like that?

N: speak like what?

Y: ให้กำลังใจมากๆ อ่ะ และดู meaningful almost all the time.

N: I train myself to be on the universe point of view and on the universe eye view, to see the whole picture and find its meaning in the same event.

Y: พี่ฝึกยังไง specifically เอาแบบที่หญิงไปฝึกได้อ่ะค่ะ

N: ลึกๆ inner judgement and criticism ที่เรามีต่อตัวเอง มีต่อโลก เป็นพลังงานที่ติดขัดในตัวเรา  พี่น่าจะซึมซับ sense of appreciation จากพ่อตัวเอง แกจะเห็นแต่ด้านดีในคนอื่นก่อนเลย อันนี้ซึมซับอะ ไม่ได้เทรนตัวเองเท่าไร แกก็น่าจะได้มาจากวัยเด็กที่ค่อยข้าง secure psychologically น่าจะเป็นผลพวงจากปู่ด้วยแหล่ะ

Y: ภาษาพระเค้าเรียกว่าเป็นบารมีที่สะสมมาเนอะ เหมือนบางคนเกิดมาก็สงบ นิ่ง .ใจเย็นเลย ขอบคุณนะคะที่เล่าเรื่องพ่อปู่ให้ฟัง
เห็นด้วยเรื่อง inner judgement ค่ะ  แล้วถ้าไม่เห็นตัวเองบ่อยๆ ก็คงติดอยู่อย่างนั้น
หญิงยังแยกไม่ออกระหว่าง vulnerable กับ fragile อ่ะ หมายถึงว่าแยกออกในเชิงภาษานะ แต่แยกไม่ออกในเชิงพฤติกรรมของมนุษย์
I think I have a problem with vulnerability.  Theoretically, I accept that it is what I need to really "see" myself, but at the same time I don't like the sensitive part of it.  I feel it's just too much.  บางทีมันขึ้นมาเป็นความรู้สึกทางกายเลยว่าอยากจะอ้วกออกมาอ่ะ
กับคนที่ดูจะ sensitive มากๆ บางทีหญิงอยู่ด้วยแล้วเหมือนต้องระวังตัวมากอ่ะ หรือจริงๆ ทุกคนมัน sensitive.  Anyway, too much intellectualizing again.
อ้อ.. ที่หญิงปฎิเสธการโค้ชของพี่คงเป็นเรื่องของ vulnerability นี่แหละ

N: ไม่มีใครชอบภาวะเปราะบางของตัวเองหรอกครับ และไม่ชอบแสดงออกความเปราะบางให้คนอื่นเห็นด้วย ถ้าไม่ไว้ใจจริงๆ หรือถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
That's why it needs to be accessed and attended by willingness because the inner treasure lies behind our vulnerabilities. เรากลัวการแหลกสลายของภาพลักษณ์ เพราะเรามีภาพลักษณ์คืออะไรนะ 

เป้าหมายไม่ใช่การทำตัวให้เปราะบาง แต่คือการเข้าถึงหัวใจลึกๆเบื้องหลังความกลัวหรือความเปราะบางเหล่านี้
คำว่า Vulnerability เปราะบาง หรือ หวั่นไหว and Fragile บอบบาง อาจจะคล้ายกันในบางกรณี และต่างกันบางกรณี อันแรกคงเป็นภาวะภายในที่ไม่มั่นคงน่ะ  อาจหลายถึงภาวะ สะเทือนใจ หรือ ซาบซึ้งสั่นสะเทือน (คล้ายกับตอนที่หญิงรู้สึกกับกรอบคำสอนของท่านนัทฮันส์) อยู่ๆมันก็เกิดขึ้นเอง ซาบซึ้งเอง
คำว่า เปราะบางอาจสื่อความหมายลบๆ ไปนิด แต่จริงๆ แล้วเป็นภาวะกลางๆ มันตรงข้ามกับความมั่นคง secure 

ที่นี้การฝึกคือ ฝึกให้เรามั่นคงในขณะที่เผชิญกับภาวะเปราะบาง Vulnerably secure แต่กว่าจะฝึกอย่างนี้ได้ ต้องยอม completely vulnerable แหลกสลายครั้งแล้วครั้งเล่า จนเราเริ่มไว้วางใจว่าพอไม่เหลืออะไรแล้ว เรายังมีตัวรู้และลมหายใจอยู่  (End of Ego) มันจะรู้สึกกล้ากับทุกอย่างแล้ว เพราะแม้แต่การพยายามควบคุมก็โยนทิ้งไปได้
แม้จะเป็นภาวะชั่วคราวแต่จะสร้างความมั่นใจทีละน้อยๆ ในกับการเ 

ผชิญหน้ากับความกลัวและความเปราะบาง ส่วนเรื่องการโค้ชหน้าสาธารณะ พี่ก็ไม่ค่อยชอบเอาตัวเองเป็นคนนั้นเท่าไร ถ้ายังไม่ใช่เวลาที่ทุกข์จริงๆ มันขึ้นกับจังหวะเวลาด้วย และขึ้นอยู่กับกลุ่มด้วย บางก็จะรู้สึกว่ามี life support เยอะดี ก็ชอบกระโจนเข้ามา