วันที่สี่ที่ภูฎาน

ใส่ผ้าถุงเพราะไปวัด
๖ มีนาคม ๒๕๕๘  Phobjikha Valley

เช้านี้เป็นเช้าแรกที่ตื่นมาที่เมืองในหุบเขาอันปราศจากอินเตอร์เน็ตนี้  ได้ฝึกโยคะ/ยืดเส้นแล้วก็ไปภาวนาร่วมกัน  บรรยากาศตอนเช้าสดชื่น ปลอดโปร่งมาก ฟ้าใส

ตอนเช้าเราเดินไปที่  Black-Neck Crane Study Center ช่วงเช้าเรานั่งฟังบรรยายเรื่องความจำเป็นพื้นฐานของมนุษย์ (Basic Human Needs) ฝรั่งแยกระหว่าง Needs กับ Wants อันแรกคือความจำเป็น อันหลังคือความต้องการแบบกิเลส

ก่อนการบรรยาย เค้าให้จับคู่ทำ Appreciation Exercise พูดว่าเราชอบอะไรในเพื่อน แล้วสลับให้อีกคนพูด  พบว่าทำให้รู้สึกดีได้มากๆ ในช่วงเวลาสั้นๆ  กลับมาก็ได้ให้นิสิตทำ  พบว่าผู้หญิงให้ความร่วมมือดีกว่าผู้ชาย

นักเศรษฐศาสตร์ชาวชิลีชื่อ Max Neef ได้ทำวิจัยโดยการอ่านงานชาวบ้านและทำสำรวจ เค้าพบว่าในหลายๆ วัฒนธรรมและหลายๆ ยุคสมัย ความจำเป็นที่ตรงกันมี ๙ ด้าน คือ ปัจจัยสี่ (เพื่อการยังชีพ), ความปลอดภัย (Protection), การมีส่วนร่วม (Participation), เวลาว่าง (Leisure), ความรัก (Affection), ความเข้าใจ (Understanding), ความสร้างสรรค์ (Creativity), การรู้จักตนเอง (Identity) และความเป็นอิสระ (Freedom)

วิทยากรอีกคน Tho บอกว่าควรมีความงาม (Beauty) และจิตวิญญาณ (Spirituality) ด้วย
Farmhouses

พอเราดูแล้ว เราก็รู้สึกว่าเรามีค่อนข้างเต็มในทุกด้านนี้อย่างน่าละอายใจ  ละอายเพราะเราน่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้เพราะเรามีเยอะ และไม่ควรบ่นใดๆ ด้วยเพราะโชคดีมาก

จากนั้น เค้าให้เราจับคู่เพื่อคุยกันโดยใช้ Human needs นี้เป็น Framework ในการสนทนา  เค้าก็สร้างประเด็นคำถามให้เราเป็นกรอบด้วย

วันนี้ได้เห็นนกกระเรียนคอดำ ตรงศูนย์ศึกษานี้อยู่บนเนิน มองลงไปเห็น Wetland ที่มันมักจะมาหาอาหาร  มันตัวโต สูง ๑.๕ เมตร

หลานๆ ในบ้านฟาร์ม
ตอนบ่ายก็ไปทำกิจกรรมร่วมกับชาวบ้าน คนที่นี่เค้าเล่นยิงธนูและปาลูกดอกกันในยามว่าง (เห็นแต่ผู้ชายเล่น) เราชอบยิงธนู มันใช้ความแข็งแรงของร่างกายดีและได้สมาธิด้วย  เราเกือบยิงไปโดนคน เค้าเดินอยู่หลังเป้า เราสมาธิพุ่งไปอยู่ที่มือของเราและเป้า จีงไม่เห็นคน จนเพื่อนต้องเตือน แล้วสายธนูเลยดีดใส่ตัวเราแทน กรรมติดจรวดมาก

คนที่นี่ยิงระยะ ๑๕๐ ม. แต่เค้าตั้งเป้าให้เราใกล้ แล้วแยกหญิงชาย คือผู้หญิงได้เป้าใกล้กว่า  แต่ผู้ชายมีน้อย แค่ ๒๐% เราเลยไปยิงด้านผู้ชายแทน  Energy ของผู้ชายต่างจากผู้หญิง Competitive กว่ามาก เพื่อนผู้หญิงมาบ่นทีหลังว่าทำไมผู้ชายไม่ให้คันธนูมาบ้างเลย คนก็น้อยกว่าตั้งเยอะ เราว่าผู้ชายมันไม่มาสนใจเรื่องแบบนี้ขณะที่กำลังเล่นสนุกอยู่หรอก

เราเล่นเสร็จก็ไปดื่มชาที่ฟาร์มเฮาส์หลังเดิม

ตอนบ่ายเราดูหนังเรื่อง Travelers and Musicians แสดงโดยนักแสดงสมัครเล่นชาวภูฎานทั้งหมด กำกับโดยท่านซองซาร์ เคียนเซ เป็นพระวัชรยาน  ท่านเป็นที่ปรึกษาให้ Bertolucci ตอนเค้าทำ Little Buddha ท่านเลยได้เรียนรู้ขั้นตอนการทำหนัง และท่านรู้สึกว่ามันเป็นสื่อเผยแพร่ธรรมะได้ดี เหมาะกับสมัยนี้



ชอบคำพูดในหนังหลายอัน เช่น Hope brings pains. ความหวังนำมาซึ่งความเจ็บปวด   Desire and passion ทำให้เราสามารถทำอะไรประหลาดๆ ได้

เรามาทำพิธิสะเดาะเคราะห์เสริมดวงที่นี่ด้วย
ภูฎานมีบรรยากาศศักดิ์สิทธิ์และจริงใจ  คนที่ดูแลเราถามเพื่อนเราและเราว่าแต่งงานหรือยัง ตอนที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงชั่วโมง

เราว่าความสนใจในเรื่องจิตวิญญาณของเราเป็นเรื่องธรรมชาติๆ พอๆ กับที่พ่อแม่เราสนใจเรื่องการหาเงิน และเพื่อนเราบางคนสนใจเรื่องทำงาน

ช่วงนี้อยู่ในบรรยากาศของการมองเข้าข้างใน ก็พยายามรู้สึกตัวให้มากๆ เห็นความคิดเป็นแค่ความคิด  เราชอบตอนที่มันรู้สึกตัวเอง  คงช่วยด้วยที่ไม่มีอินเตอร์เน็ต รู้สึกว่าไม่ได้ตัดขาดจากโลกภายนอกจริงๆ อย่างนี้มานานแล้ว

วันนี้รู้สึกดี รู้สึกพอใจ เฉยๆ ไม่อยากได้อะไร ไม่วางแผน  มีบางขณะที่มีความอยากให้บางอย่างเกิดหรือไม่เกิด  เราชอบเวลาที่เพื่อนสนิทรู้จักเราเยอะๆ

Comments