สละความยึดติดในชาตินี้

Credit รูป Tho Ha Vinh's blog
(Learning Happiness in Bhutan)
เหมือนกับที่บางคนชอบดูละคร เราชอบฟังเทศน์  พระอาจารย์บอกว่ามันก็เป็นการหนีอารมณ์ที่อยู่ตรงหน้า และเป็นความยึดติดแบบหนึ่งถึงแม้ว่าสิ่งที่ติดจะดูดีก็ตาม  เรายอมรับกับท่านว่าจริง แต่ในขณะเดียวกันเราฟังแล้วเราได้แรง ได้กำลัง และเราก็ถือว่าพระหรือฆราวาสที่บรรยายธรรมเป็นกัลยาณมิตรของเรา

ช่วงนี้เราฟังพระทิเบตชื่อท่านซองซาร์ จัมยัง เคียนเซ (Dzongsar Jamyang Khyentse)   เรารู้จักท่านจากหนังที่ท่านกำกับเรื่อง Travelers and Magicians (ลิ้งนี้เป็นเรื่องเต็มบน YouTube) ที่วิทยากรคอร์ส Right Livelihood ที่ชูมัคเกอร์ฉายให้ดู

ท่านเป็น Rinpoche คือพระชั้นสูงที่"เชื่อกันว่า" กลับชาติมาเกิด  เมื่อกำลังจะตายในชาตินี้ ท่านจะทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้ว่าจะไปเกิดใหม่ที่ไหน หลังจากที่ท่านสิ้น จะมีทีมพระและหมอดูไปค้นหาร่างใหม่ของท่าน

ท่านเคียนเซบอกว่า สมัยก่อนอาจเผยแพร่ธรรมะผ่านภาพทังก้า (ที่เป็นผ้าม้วนๆ) แต่สมัยนี้ต้องผ่านหนัง  ท่านจึงทำหนังออกมาหลายเรื่อง แล้วก็มีงานเขียน การสอนในที่ต่างๆ  หนังสือท่านมีแปลเป็นภาษาไทยเล่มหนึ่ง ชื่อ อะไรที่ทำให้คุณไม่ใช่พุทธ  เรากำลังอ่านเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษอยู่  ท่านใช้ภาษาอังกฤษได้ดีมาก  สามารถพูดสอนเป็นอังกฤษได้  มีคลิปธรรมเทศนาของท่านใน YouTube เยอะแยะ  อันที่ชอบที่สุดคืออันที่ท่านพูดถึงความรักและ Relationship (การคบกันเป็นแฟน)  เป็นพระที่พูดตรงไปตรงมามากๆ และ doesn't take himself too seriously.  ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากในประเทศไทย

ประทับใจในสิ่งที่ท่านสอนหลายอย่าง เช่น ท่านบอกว่าเราเจอกันชั่วคราว เหมือนเช็คอินเข้าโรงแรม พอหมดเวลา ก็แยกย้ายกันไป  คิดว่าอันนี้ท่าน Quote พระพุทธเจ้านะ

  • Your mind is your world.  Your imagination is a combination of fantasy and ... จำไม่ได้ว่าอีกอย่างคืออะไร
  • Practice dhamma is to give up attachments/infatuation with this life.
  • One is a Buddhist if he or she accepts the following four truths:
    • All compounded things are impermanent.
    • All emotions are pain.
    • All things have no inherent existence.
    • Nirvana/Nibbhana is beyond concepts.
ยิ่งแก่ยิ่งเขียนสั้นนะเรา

Comments

Unknown said…
ยิ่งแก่ ยิ่งไม่ฟุ้ง เลยเขียนสั้นมั๊งคะ
jutapi said…
ทำไมมาอ่านเจอได้อ่ะ

แก่แล้วพบว่าเหลือเรื่องที่สำคัญๆ ไม่มากไง