คำปราชญ์

อ.โกวิท เอนกชัย

จาก FB post ของ Zen Mahayan

ข้อสุรุปทั้งหมดในชีวิตอ.โกวิท เรื่องการปฏิบัติ
See his interview on youTube.

การปฏิบัติของผมเองเคลื่อนย้ายมาสู่...ความรู้สึกตัวเฉยๆได้อย่างไร แต่ก่อนผมเชื่อมั่นในอานาปนสติ เป็นอย่างสูง
เพราะเป็นกรรมฐานที่พระพุทธองค์ใช้ในการตรัสรู้ ดังนั้น แต่ว่าการปฏิบัติของผมเองไม่มีจุดหมายปลายทาง ไม่รู้ว่ามรรคคืออะไร และมันจะนำไปสู่อะไรด้วย

จนถึงเดี๋ยวนี้ผมไม่ปฏิบัติอะไรเลย นอกจากความรู้ตัวแล้วไม่มีอะไรเลย การใช้ชีวิตประจำวันก็ดำเนินไปตามประสา สุขบ้าง ทุกข์บ้าง แต่ไม่เคยหันเหไปปฏิบัติอะไรเลย ไม่ตื่นเต้นไปกับเจ้าสำนักใหม่ๆ โลกเขาลือกันว่าสอนดี เป็นผู้รู้ ผมหมดความสนใจในแง่นั้นแล้ว

อำนาจความรู้สึกตัวทำให้ผมอุ่นใจและอยู่ได้ แม้จะอยู่คนเดียว  แม้จะถูกเบียดเบียนเพียงใด ผมก็จะยืนหยัดในความรู้สึกตัวเท่านั้น และผมจะตายกับมัน ไม่ใช่เพื่อยืนยันในทิฏฐิ เพราะมันบอกผมชัดว่า ตราบใดที่มีความรู้สึกตัว ไม่มีอันตรายอันใดมาแผ่วพานจิตใจได้ นอกจากทางกายภาพเท่านั้น

ผมเพียงแสดงความเชื่อมั่นต่อ..ไม่ใช่ความเชื่อมั่นต่อหลวงพ่อเทียน หรือสำนักหนึ่งสำนักใด เชื่อมั่นในความรู้สึกตัว ผมพูดได้ว่า ผมเชื่อว่าความรู้สึกตัว คือองค์พุทธะ สภาพตื่น สภาพเบิกบาน เชื่อมั่นว่าภายในจิตใจของมนุษย์ทุกชาติ ทุกภาษา ทุกวัฒนธรรม เหมือนกัน ชาติ ชั้น วรรณะ หายไปจากจิตใจผม ผมไม่คำนึงถึงสิ่งเหล่านั้นอีกเลย

การภาวนามาหลายปี ยุติลง นอกจากแรงเฉื่อยที่เคยจงกรมมา เดินเล่น เลือกใช้ชีวิตที่ธรรมดา สามัญ เพราะพบว่าทำให้เราไม่มีศัตรูหรือมีศัตรูน้อยมาก ไม่ดิ้นรนหาชื่อเสียง เมื่ออารมณ์เศร้าหมองขึ้นมา ผมไม่วิ่งเร่ไปดื่มสุราเมรัย หันมาพึ่งความรู้ตัวประการเดียว

ถ้าเปรียบไปแล้วความรู้ตัวเหมือนลูกแก้วบนยอดเจดีย์ มีอันเดียวเท่านั้นเอง แต่โดยความรู้สึกขึ้นมาทั้งชีวิตว่า การปฏิบัติต้องตรงเป้าที่สุด

ความรู้ตัวคือพระพุทธเจ้า พูดอย่างนี้ก็ว่าได้ คำพูดที่ว่าพระพุทธเจ้าอยู่ในตัวเราเอง ไม่ได้เป็นคำพูดที่หมิ่นเหม่ เรารู้ได้เมื่อปฏิบัติ เราจะไม่เกรงกลัวอุปสรรคอีกเลย

เป็นคำพูดที่คุยไปมากหรือเปล่า ไม่ทราบ อาศัยความรู้ตัวนั้น ไม่มีอุปสรรคให้เกรงกลัว

พูดอีกแง่มุมหนึ่ง อุปสรรคมันเข้ามาทางความคิด เรารู้ตัวอยู่อย่างดีความคิดก็เคาะประตูหน้าบ้านเท่านั้น.