I thought this email message of mine is so stupid that it's kind of amusing. People could have asked how I manage to get enraged over trivial matters despite my dhamma practice and listening to dhamma talks. My response was: Imagine what I would have been like without it...
คราวที่ไปวัดล่าสุด รู้สึกหงุดหงิดปื้ดขึ้นด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ว่าด้วยบางอย่างที่ผู้ชายทำได้ แต่ผู้หญิงทำไม่ได้ หญิงก็ เอ๊ย นี่มันศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดหรือสมัยสุโขทัยกันแน่เนี่ย (มันไร้สาระเกินจะลงในรายละเอียด) อยากจะโทรไปบ่นกับใครก็ได้ แต่ดันไม่มีคลื่นซะงั้น จะโดดขึ้นรถขับกลับกรุงเทพก็มีภาระนัดหมายว่าจะต้องถ่ายวีดีโอ เจอพี่จุลและคณะ และเอาคนไปส่งกรุงเทพ ก็เอ๊ย ไปไม่ได้อีก ก็เลยนั่งฟึดฟัดอยู่คนเดียวตอนทำวัตรเย็น
ทีนี้พอไอน้ำหมด หายบ้า ก็เลยรู้สึกว่าโทรศัพท์ไม่ได้ อีเมล์ไม่ได้นี่ก็ดีเหมือนกัน คือมันบังคับให้ต้องอดทน แล้วก็ยังไงๆ มันก็หายเองอยู่ดี....
คราวที่ไปวัดล่าสุด รู้สึกหงุดหงิดปื้ดขึ้นด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ว่าด้วยบางอย่างที่ผู้ชายทำได้ แต่ผู้หญิงทำไม่ได้ หญิงก็ เอ๊ย นี่มันศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดหรือสมัยสุโขทัยกันแน่เนี่ย (มันไร้สาระเกินจะลงในรายละเอียด) อยากจะโทรไปบ่นกับใครก็ได้ แต่ดันไม่มีคลื่นซะงั้น จะโดดขึ้นรถขับกลับกรุงเทพก็มีภาระนัดหมายว่าจะต้องถ่ายวีดีโอ เจอพี่จุลและคณะ และเอาคนไปส่งกรุงเทพ ก็เอ๊ย ไปไม่ได้อีก ก็เลยนั่งฟึดฟัดอยู่คนเดียวตอนทำวัตรเย็น
ทีนี้พอไอน้ำหมด หายบ้า ก็เลยรู้สึกว่าโทรศัพท์ไม่ได้ อีเมล์ไม่ได้นี่ก็ดีเหมือนกัน คือมันบังคับให้ต้องอดทน แล้วก็ยังไงๆ มันก็หายเองอยู่ดี....
His reply:
แม้เรื่องราวต่างๆ จะผ่านเข้ามาในชีวิตของคนเรามากมายแต่ทุกอย่างล้วนแต่ผ่านมาและผ่
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนให้อะไรดีๆ แก่ชีวิตนี้ทั้งนั้น
ถ้าเราดูเค้า - เข้าใจเค้า - และยอมรับเค้า
Comments